De oorsprong van het pita broodje ligt in het middellandse zeegebied. In Griekenland heet het pita, in Turkije heet het pide. Ga je oostelijker, dan kom je uiteindelijk in India, waar het naan brood heet.

Hier beschrijf ik de bereiding van 12 vetarme pita broodjes, volgens een recept dat het meest wordt toegepast in Griekenland en Cyprus.

De basisbenodigdheden voor het Pita broodje zijn vrij simpel :

• meel : anderhalf kopje = 300 gram (als het meel glutenrijk is, is deze hoeveelheid voldoende, anders gewoon wat meer meel gebruiken)
• gist (2 theelepels), liefst vers of de gedroogde versie (dus geen bakpoeder)
• zout : 1 theelepel
• water : 1 kopje handwarm = 250 ml

Voeg de gist aan het handwarme water toe.

En roer tot het helemaal is opgelost.

Laat het even staan zodat de gisten mooi oplossen en actief worden.

 Na vijf minuten voeg je een theelepel zout toe.

En het meel.

Goed doorroeren.

Het morsen van het meel is zo bedoeld (!). Want we hebben een bemeeld oppervlak nodig.

De klomp deeg gaat op het meeloppervlak.

En nu kneden maar. Als het deeg aan de vingers blijft plakken is extra meel nodig. Dat kun je gerust toevoegen, en doorgaan met kneden totdat een mooi zachte deegbal ontstaat, die niet aan je vingers kleeft.

 In een schoon kommetje schenk je een beetje olie (liefst olijfolie - 2 theelepels), en zorg er voor dat de randen goed inge-olied zijn.

De deegbal gaat in het kommetje. Overigens heb ik bewust een te klein kommetje genomen. Maar dat wordt dadelijk duidelijk bij de volgende plaatjes.

Als je zelf dit recept maakt, neem dan een groter kommetje. Echt doen.

Ook een beetje olie op de deegbal, en inwrijven.

Netjes, maar niet te vast, afdekken met aluminiumfolie, of, zoals in onderstaand plaatje, met plasticfolie.

Kijk, het deeg moet nu rijzen. En daarom moet het op een rustig plekje staan, zonder tocht en liefst een beetje warm. Kamertemperatuur is goed.

De volgende foto's zijn met tussenpozen van vijf minuten gemaakt, en de camera is echt niet verplaatst !

Het is nu duidelijk waarom ik een te klein kommetje heb genomen, niet ? Dan zie je beter op de foto hoe het deeg zo mooi rijst.

Past zelfs niet meer in beeld. Dus een ander camera-standpunt :

Zo. We zijn een uurtje verder, en het deeg is nu gereed voor verdere verwerking.

We maken twaalf deegballen :

Elke deegbal wordt een pita broodje. We rollen het eerste deegballetje uit tot een vijftien centimeter groot plat lapje.

 Pan op een middelmatig vuur. Niet te warm laten worden. Geen olie of bakvet gebruiken.

Deeglapje erin. Meteen ontstaan luchtbubbels. Dat hoort zo.

Keren, en je ziet dat er een luchtkussen tussen de boven- en onderkant ontstaat. Dat is zo bedoeld.

Mmmm. Het lukt !

En dan op een bord en meteen een insnede maken.

Het lekkerst zijn ze als je ze na het bakken meteen in een afgesloten plastic zakje stopt. Het condensvocht trekt dan in het broodje, en het wordt zo extra lekker.

Omdat de broodjes bereid zijn zonder olie of vet te gebruiken zijn ze beperkt houdbaar. Ofwel meteen verwerken, ofwel in de diepvries bewaren. Gaat prima !